تحقیق سنجش خلاقيت دانشجويان كارشناسي سه رشته علوم تربيتي، مشاوره و روانشناسی

تحقيق حاضر با هدف سنجش ميزان خلاقيت دانشجويان سه رشته روان‌شناسي، مديريت آموزشی و مشاوره دانشكده علوم تربيتي و روان‌شناسي دانشگاه شهيد بهشتي و بررسي نگرش آنان در مورد تأثير دوره تحصيل دانشگاهي بر رشد خلاقيتشان تدوين شده است.

نمونه آماري اين تحقيق شامل 124 نفر از دانشجويان دختر و پسر اين دانشكده مي‌باشد. كه 46 نفر از رشته مديريت آموزشي، 42 نفر از رشته مشاوره و 36 نفر از رشته روان‌شناسي را شامل مي شود. روش نمونه‌گيري آن، طبقه‌اي تصادفي نسبتي است كه از بين سه گروه آموزش تعدادي ضد دانشجويان متناسب با رشته براساس جدول مورگان انتخاب شدند.

براي سنجش خلاقيت افراد از پرسشنامه سنجش خلاقيت CREE تورستون استفاده شد و براي بررسي تاثير دوره تحصيل دانشگاهي بر رشد خلاقيت دانشجويان از يك مصاحبه كتبي استفاده گرديد.

جهت تجزيه و تحليل داده‌ها براي تعيين رابطه هركدام از سوالات مصاحبه كتبي استفاده گرديد. جهت تجزيه و تحليل داده‌ها براي تعيين رابطه هر كدام از سوالات مصاحبه كتبي و جنس افراد و رشته تحصيلي آنان با ميزان خلاقيت افراد از آزمون ناپارامتر يك خي دو پيرسون استفاده شد و براي تعيين رابطة معدل و جنس افراد با خلاقيت از آزمون ناپارامتريك كروكسال واليس استفاده شده است.

فرضيات اين تحقيق يا سطح معناداري 95 درصد اطمينان آزمون شد.

در انجام اين مراحل از نرم‌افزاري آماري spss استفاده گرديد.

نتايج بدست آمده نشان مي‌دهد.

1ـ خلاقيت مستقل از جنس افراد است.

2ـ خلاقيت از رشته تحصيلي افراد تبعيت نمي‌كند.

3ـ دوره تحصيلي دانشگاهي بخودي خود نقشي در رشد خلاقيت افراد ندارد.

4ـ معدل بالا بيانگر خلاق بودن فرد نيست.

5ـ در پرورش خلاقيت آموزش آن مي‌توان نقش بسيار مهمي را ايفا كند.